مدل سازی ترمودینامیکی، آنالیز اگزرژی، اقتصادی، زیست محیطی و بهینه سازی چند هدفه سیستم ترکیبی پیل سوختی اکسید جامد و میکرو توربین گازی با هدف شیرین سازی آب بر اساس الگوریتم ژنتیک

امروزه یک گزینه برای تأمین انرژی مورد نیاز آب شیرین کن های حرارتی، ترکیب آن ها با سیکل های تولید توان به عنوان نیروگاه های دو منظوره است. در این پژوهش یک سیستم ترکیبی شامل پیل سوختی اکسید جامد، توربین گازی، بویلر بازیاب حرارت و آب شیرین کن حرارتی چند مرحله ای پیشنهاد گردید. با استفاده از نرم افزار متلب، به مدل سازی ترمودینامیکی، آنالیز اگزرژی، اقتصادی و زیست محیطی سیکل پیشنهادی پرداخته شد. انتخاب آنالیزهای مختلف بر روی سیکل پیشنهادی موجب یک نتیجه گیری جامع از آن خواهد شد که با در نظر گرفتن تمامی جوانب می توان سیکل مورد نظر را از لحاظ فنی و اقتصادی با دیگر سیکل ها مقایسه نمود. ظرفیت الکتریکی این سامانه 3/79 گاز در بویلر بازیاب، همچنین تولید آب به وسیله آن در آب شیرین کن از دلایل این افزایش راندمان می باشد. 27% از تخریب اگزرژی سیستم مربوط را به اتاق احتراق بوده و بعد از آن بویلر بازیاب و آب شیرین کن به ترتیب با 7/5% و 17/35% دارای بیشترین تخریب اگزرژی می باشند. همچنین کاربرد پیل سوختی باعث کاهش شدید تخریب اگزرژی در اتاق احتراق و کل سیکل و در مقابل افزایش هزینه های اولیه نیروگاه شده است. در نهایت بهینه سازی چند هدفه بر اساس الگوریتم ژنتیک برای این سیستم انجام شد و نقاط بهینه ی پارامتر های عملکردی برای بویلر بازیاب و آب شیرین کن چند مرحله ای تعیین گردید. نتایج در این تحلیل نشان دادند که استفاده از پیل سوختی با چگالی جریان بیشتر دارای هزینه ی کمتر و تولید آب شیرین بیشتری خواهد بود.